پایتون چیست؟
پایتون یک زبان برنامه نویسی محبوب است که توسط “گیدو ون راسم (Guido van Rossum)” ساخته و در سال 1991 منتشر شد.
- پایتون برای موارد زیر مورد استفاده قرار میگیرد.
- توسعه وب (سمت سرور)
- توسعه نرم افزار
- ریاضیات
- اسکریپت نویسی سیستم (system scripting)
با پایتون چه کارهایی میتوان انجام داد؟
- پایتون می تواند روی یک سرور برای ساخت وب اپلیکیشن ها مورد استفاده قرار گیرد.
- از پایتون میتوان در کنار یک نرم افزار برای انجام کار های اتوماتیک استفاده کرد.
- پایتون می تواند به پایگاه های داده متصل شود، همچنین می تواند فایل ها را بخواند و ویرایش کند.
- پایتون می تواند برای مدیریت حجم زیاد داده و انجام عملیات ریاضی پیچیده مورد استفاده قرار گیرد.
- از پایتون می توان برای نمونه سازی سریع و یا توسعه نرم افزار های آماده تولید استفاده کرد.
چرا پایتون
- پایتون روی پلتفرم های مختلف اجرا می شود. (ویندوز، لینوکس، مک و غیره)
- پایتون ساختار ساده ای نسبت به سایر زبان ها دارد و نزدیک به زبان انگلیسی است.
- پایتون
- ساختار پایتون به شکلی است که به برنامه نویسان اجازه می دهد تا برنامه های خود را با خطوط برنامه نویسی کمتری نسبت به سایر زبان ها پیاده سازی کنند.
- پایتون بر روی یک سیستم مترجم اجرا می شود. در نتیجه می توان کد را بلافاصله بعد از نوشتن اجرا کرد. به همین دلیل نمونه سازی با پایتون را می توان بسیار سریع پیاده سازی کرد.
درباره پایتون بیشتر بدانید
- آخرین نسخه رسمی ارائه شده پایتون، پایتون ۳ (Python 3) است که در آموزش های کدمپ هم از همین نسخه استفاده شده. اگر چه پایتون در بروزرسانی خود چیزی بجز آپدیت مسائل امنیتی ارائه نمی دهد، اما همچنان یکی از زبان های محبوب است.
- در آموزش های ما پایتون در یک ویرایشگر متن نوشته شده است. نوشتن پایتون در IDE هایی مثل Eclipse ، Netbeans ، Pycharm یا Thonny امکان پذیر است. این کار در مواقع استفاده از مجموعه های بزرگ فایل های پایتون بسیار مفید است.
ساختار پایتون در مقایسه با سایر زبان های برنامه نویسی
- پایتون برای اینکه راحت خوانده شود طراحی شده است و شبیه به زبان انگلیسی است؛ به همراه تاثیر پذیری از ریاضیات.
- بر خلاف سایر زبان های برنامه نویسی که از کارکتر نقطه ویرگول ( ؛ ) یا پرانتز برای تشخصی دستور ها استفاده می کنند، پایتون بر اساس خط جدید دستور ها را اجرا می کند.
- پایتون با گذاشتن فاصله خالی در ابتدای یک خط تشخیص می دهد که این یک کد داخلی است. در حالی که سایر زبان های برنامه نویسی اکثرا از کارکتر {} استفاده می کنند.